Je bent er bijna!
Vul je (correct!) email adres in en krijg:
- 👉🏻 direct toegang tot alle lessen
- 👉🏻 begeleidende mails, Q&A’s en recepten
- 👉🏻 een toegangscode indien je de lessen vanaf een ander toestel wil bekijken
Tijdens een Fit for Fertility cursus ontmoette ik Leonie. Leonie (40) wilde graag een tweede keer zwanger worden, wat niet meteen lukte. Als ze geconfronteerd werd met een zwangere vrouw, of met een baby, leverde haar dat emotionele pijn of fysieke spanning op. Vanuit haar achtergrond als haptonome besloot ze haar kinderwens dragelijker te maken. Ze zou voortaan proberen open te blijven bij ‘baby confrontaties’. Ik hoop dat haar verhaal en oefening jullie zal inspireren.
Leonie’s verhaal
“Toen mijn IVF traject was begonnen merkte ik dat de onverwachte confrontatie in het dagelijks leven met zwangerschap en babies erg heftig voelde. Mijn laatste terugplaatsing had niet tot een zwangerschap geleid en we maakten ons op voor de eerste cryo-terugplaatsing. Bij de onverwachte aanblik van een zwangere buik of een gevulde kinderwagen schreeuwde mijn hele lichaam pijn, verdriet en boosheid en F*ck, ‘wegwezen hier’.
.
Dat maakte het dagelijks leven soms erg heftig en moeilijk. Vanuit mijn achtergrond als haptotherapeut besloot ik te gaan oefenen om deze situaties draaglijker te maken voor mezelf.
.
Kort daarna stond ik in de Etos bij de kassa achter een dame met een kersverse baby. In plaats van weg te draaien of nog even door de winkel te slenteren tot ze weg was bleef ik staan en kijken. Door diep en rustig adem te halen voelde ik de spanning en ‘weg-ren-neiging’ afnemen.Ik keek naar het baby’tje en realiseerde me hoe bijzonder en lief en ontroerend ik hem vond en dat dat precies is waarom ik er zelf zoveel voor over heb om zwanger te worden. Ik voelde tranen in mijn ogen opwellen en nam even pauze. Toen een andere dame mijn blik zocht om samen te gaan babbelen over ‘hoe lief en hoe schattig de baby was’ heb ik wel gauw weggekeken, dit was even meer dan genoeg.
.
Ik heb deze oefening vrijwel dagelijks bij elke gelegenheid herhaald en merkte dat het makkelijker werd en mijn lichaam verzachtte. In plaats van een herinnering aan pijn en teleurstelling werden deze confrontaties weer meer ontmoetingen en herinneringen aan mijn kinderwens. Ik oefende ook om regelmatig aandacht op mijn baarmoeder te richten en deze voor te stellen als een warm nestje voor de embryo’s. Toeval of niet, van de cryo terugplaatsing bleek ik zwanger. Helaas was er met 7 weken geen kloppend hartje te zien en ben ik met 9 weken gecurreteerd. Ik ben nu alweer een aantal terugplaatsingen verder en merk dat deze oefening het traject makkelijker heeft gemaakt. Ik hoop dat het me, samen met gezonde voeding en yoga-oefeningen, helpt om weer zwanger te worden en moeder te worden van een gezond kindje.’